Diep rakende uitspraken.

“Dat doe je maar bij vriendjes!!”
“Pas op, makker!!” “Laat ik je niet horen boven!”
“Moet ik anders boven komen?!”
“Denk er goed om! Wee je gebeente, anders zwaait er wat!!”
“Denk maar niet dat je je ooit kunt wagen op ons niveau…”
“Jij denkt zeker dat je de wijsheid in pacht hebt?!”
“Waarom? Omdat ik het zeg!”
“Heb je dat begrepen?” [Ja] “Wat zeg je?!” [Ja, papa]…

Deze uitroepen zijn vaak uit hun gekomen,
Als ik m’n kinderlijke beheersing was verloren.
Mijn aard werd niet in dank afgenomen,
Correct gedrag, respect: dat kon hen bekoren.

Of het ging om een grote mond,
woedend roepen: “Niet eerlijk is dat!”
Soms werd ik zelfs gecorrigeerd als hond:
“Èh!” & “Pas op makker, anders zwaait er wat!”

Omdat daadwerkelijk in mijn jonge jaren,
Verscheidene voorwerpen hard hadden gezwaaid,
Was het logisch dat zulke bedreigingen voldoende waren;
Geen kind wordt graag om de oren gedraaid.

Een volledig door angst geleide psychologie,
Nam in de hoofden van m’n ouders plaats,
Leidend tot misbruiken van machtspositie.
Geen ruimte latend voor iets tegendraads.

Machteloos stond ik, en zo voelde ik me ook
Want zo kwaad als pa kon ik niet zijn.
En samen met ma, stinkend van drank en rook,
Herhaalden ze regelmatig dat nare refrein.

Want ging ik tekeer tegen pa en ma,
Dan was hun éénzijdig repliek:
“Dat doe je maar bij vriendjes[, ja?]!”
Dat gedrag thuis, is niet chique.

Dan zul je misschien denken:
“Was hij buitenshuis zo bruut?
Anderen uitdagen en krenken?
En vaak vechten, resoluut?”

Ach er was wel eens ruzie, ja,
Soms een (flinke) vechtpartij,
Dát werd dan bijgelegd daarna,
Zand erover, allebei.

Soms duurde het wat langer,
Kinderlijke onenigheid,
Zelden werd je banger en banger,
Waar dat wel dreigde thuis, indertijd.

Dus al van erg jongs af aan
Leerde ik heel vlug,
Wegdrukken, woede, traan.
Mijn ouders zijn te stug.

Zij hoefden nooit excuses aan te bieden,
Uit eigen angst verheven boven hun kids,
En wanneer ik het voelde zieden,
Knuffeldieren om te gooien, geen andere gids.

Als zij ontvankelijker waren,
Voor heftig kinderlijk gevoel.
Had ‘k dit scherm niet zitten bestaren,
Als je begrijpt wat ik bedoel.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *